Gizzeria Lido to mieścina na wybrzeżu Włoch, region Kalabria. 10 minut taksówką od małego lotniska Lamezia. Nic tam nie ma - ani zabytków, ani infrastruktury. Publiczny transport prawie nie istnieje, otwarte są dwie knajpy, bar, jeden sklep spożywczy (maleńki), apteka. I tyle. Nie da się nigdzie zapłacić kartą, po angielsku prawie nikt nie mówi (jedna kelnerka w barze Pantera Rosa), nie kupicie tam ani jednej "pamiątki", ani nie wydacie pieniędzy na nic poza lodami i kolacją (obie restauracje otwierają się dopiero o 19.30, w dzień otwarty jest bar, gdzie można wypić drinka, zjeść lody i kanapkę).
Za to w środku lipca plaża tam jest PUSTA. No, może nie tak całkiem, bo po południu przychodzą czasem włoskie rodziny poplażować, ale generalnie jest na tyle spokojnie, że na plaży siedzą wędkarze i łowią ryby (przez nikogo nie niepokojone). :)
Stoi tam też na plaży hotel, duży, wypasiony i luksusowy. I niemal pusty. Połowa pokoi nie ma nawet zasłon w oknach, bo są nieużywane. W drugiej połowie zajętych było może z pięć pokoi.
Zdjęcia robiłam niemal tylko komórką. Przez cztery dni leżałam nad basenem, na plaży i nudziłam się jak mops. Jako typ intensywnie zwiedzający, trudno mi było przyjąć ten tryb spędzania wolnego czasu, ale mój syn mógł wyżyć się do woli w wodzie, wyszaleć wakacyjnie i kompletnie bezmyślnie. To było potrzebne.
Nie jest to miejsce dla mnie. Ja się nie opalam, chowam w cieniu, choć popływać lubię. Niemniej - jeśli już plażować - to w dokładnie takim spokoju. Bez wrzasków, głośnej muzyki, ciasnoty, hałasu. Ot, książka i na leżaczek. To był mój pierwszy raz urlopowania w taki sposób. Żeby nie było, że nie próbowałam. :D
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz