Cieplejszy wieje wiatr.

Śnieg topnieje, a spod śniegu wyłaniają się nie tylko zniszczenia poczynione przez krety i nornice, ale też nieśmiałe, niezbyt może urodziwe, ale uszczęśliwiające mnie ślady nadchodzącej wiosny. Moje krokusy, żonkile, narcyzy i hiacynty. 

Sto sztuk wsadziłam jesienią, stukając się łopatką w głowę i nie wierząc, że to ma sens. Teraz okazało się, że warto było - nadzieja w cebulkach. Złotówka za sztukę.